Dat het afschaffen van de aardgasbaten voor de wetenschap, jaarlijks iets van een miljard euro, een ramp is, behoeft weinig betoog. Een beetje bezuinigen, a la, dat moet kunnen. Maar een miljard minder per jaar is grofweg eenvijfde minder budget.
Vergis je niet, zei vandaag een universitaire hoogmogende tegen me, het is niet alleen moeilijker om geld te krijgen voor onderzoek, de hele lol van het spel gaat eraf. Als je geen kans van een op vijf maakt met een onderzoeksvoorstel, maar van een op honderd, ga je vanzelf denken dat niemand er eigenlijk op zit te wachten. Dan is het een loterij geworden, in plaats van een selectie op kwaliteit.
En dat terwijl de betrekkelijk imposante positie van de Nederlandse wetenschappen waarschijnlijk gewoon berust op de gedrevenheid van onze onderzoekers. Nog wel.
Waar het Rijk faalt, zei de hoogmogende ook, zie je trouwens wel op regionaal niveau mooie dingen…
View original post 101 more words
Steinbuch 
zoals ik als zei als reactie op de andere blogpost “kunnen wij een zwitserland worden”: we hebben een aantal jaren een goede industriepolitiek gehad met de innovatieprogramma’s zoals Point One (oa mechatronica) en HTAS (Automotive). Ook de locale initiatieven zoals het Pieken in de Delta programma hebben goed gewerkt. Het heeft hier in de Brainport regio veel goeds gebracht in termen van consortiumvorming en innovatie in de triple helix. Het is vaak een voorbeeld voor het buitenland hoe we dat hier hebben gedaan. Het is dan ook zeer zorgelijk dat de FES gelden zijn geschrapt. Dat staat gelijk aan een verlies van tenminste 5000 promotieplaatsen. We hebben de topgebieden aanpak er voor terug, dat is op zich goed, er is alleen veel te weinig geld mee gemoeid. In schril contrast tot bv duitsland of oostenrijk, waar ik net ben geweest om dat daar te zien.