Steinbuch

ik ben derde jaars. Ik ga niet meer alles kunnen afronden binnen de nominale tijd. Ik heb dit jaar ook een aantal leuke extra dingen gedaan: muziek en sport en een korte rol bij een bestuur. Veel van geleerd. Ik moet volgend jaar nog 30sp. Een half jaar ongeveer. Ik werk er wel bij al, want van die 266/maand kan ik natuurlijk niet rondkomen, mijn kamer is al 280 €, voor 18m2. Ik moet nu wel opschieten want anders betaal ik na volgend jaar 4715 € collegegeld. Dan wordt mijn totale schuld wel erg hoog.

Ik weet nog niet wat ik ga doen als ik mijn bachelor van de Uni op zak heb. Iedereen zegt dat je daar nog niks aan hebt. Als ik doorga, krijg ik geen masterstufi meer. Die 266/maand moet ik er dan dus ook bij lenen. Weer 6400 euro schuld erbij. Ze zeggen dat je dat in 20 jaar mag terugbetalen, maar ja, ik weet ook nog niet hoe het gaat lopen. Ik zal best een baan krijgen of zo.

—————————————————————————————————————————————————-

Het antwoord van de politiek: niet nadenken over schuld! Doorgaan! De Industrie heeft je nodig!

Ik ben het daar helemaal mee eens. Natuurlijk doorgaan, wat je leert in de masterfase is juist de echte ingenieurskwaliteiten: van analyse naar synthese, en een echt probleem gestructureerd oplossen in een relevante context, met synergie van alles wat je geleerd hebt. Dan komt het pas bij elkaar.

Bovendien heeft de industrie de beta-techniekstudent nodig, heel hard nodig. De salarissen zijn inmiddels op goed nivo. In het recente masterplan beta-techniek is de doelstelling 40% beta-techniek, in plaats van nu 20%. We moeten van NL weer een industrieland maken! Met focus en massa en keuzes. De topgebieden. Nr 5 in de top innovatie van Europa!

Tja, tot zover de geweldige ambitie die ik ten volle ondersteun, en waar ik als hoogleraar in de Brainport regio ook midden in sta. Mijn ambitie is om de TU/e in 2020 twee keer zo groot te hebben vergeleken met 2008, toen ik dat begon te roepen, dus van 6500 naar 13000 studenten. Ik ben ook meer dan 6 jaar voorzitter van de Stichting Techniekpromotie met heel veel regionale en landelijke activiteiten.

In het schema heb ik op een rijtje gezet wat de belangrijkste invloedsfactoren zijn die instroom en uitstroom bepalen. Behalve techniekpromotie spelen eventuele beurzen (en funding voor de AIOs) en arbeidsperspectief een rol. Ook studiefinanciering is een invloedsfactor, vooral voor beta-techniek, waarvan bekend is dat het een zware studie is (en kwaliteit telt!), en ook nog eens een twee-jarige master heeft.

De discussie met de politiek spitst zich nu toe op twee zaken:

• de vraag of studenten ondanks de hogere kosten, door zullen studeren voor een master, en
• de vraag of generiek beleid vanuit OCW past bij specifiek beleid vanuit EL&I (topgebieden).

Ik hoop natuurlijk dat studenten door zullen studeren, het is het meest verstandig. Maar het risico is naar beneden, en niet omhoog, met andere woorden: door de afschaffing van de master studiefinanciering (en de invoering van de langstudeerdersboete en de harde knip, allemaal tegelijk) zullen er niet meer studenten uitstromen, eerder minder. En hoeveel minder dat weet natuurlijk niemand. En dit zal met name de beta-techniek studies treffen.

Dit geeft de vraag, gegeven onze ambities, is het wel verantwoord zonder differentiatie die masterstufi af te schaffen, en maar te zeggen dat de andere spelers het probleem moet oplossen? Zoals de human capital agenda’s (HCA) van de topgebieden, of de bedrijven via beurzen?

Naar mijn mening is dit onverantwoordelijk beleid. Jazeker, de HCA’s zijn instrumenteel en ook techniekpromotie en ook beurzen, want we willen verdubbelen met beta-techniek!! Maar eerst omlaag omdat we niet durven te kiezen met de OCW maatregelen, dat is contra-productief!

Ik roep de politiek op om te durven kiezen: studiefinanciering moet specifiek beleid worden met differentiatie naar studierichting, alleen zo kun je als overheid je rol voor onderwijs en de lange termijn effecten daarvan op een verantwoordelijke manier invullen!