This blog was published before by e52. The English version can be found here.
Dit jaar gaan we concrete invulling geven aan de Eindhoven Engine: een nieuwe manier van samenwerken en innoveren. Jonge studenten, samen met ervaren medewerkers van instellingen en bedrijven, op colocatie en heel agile, flexibel, via inhoud en probleemstelling en niet via structuren. Het ontwerpen van zo een nieuw en uniek innovatie ecosysteem, gericht op exponentiële innovatie en doorbraken, vraagt om een andere aanpak. Of is dat niet nodig? Kunnen we de goede ervaringen van het verleden opnieuw benutten? En wat zijn die dan? Rob van Gijzel gaf me de tip, ten behoeve van de Eindhoven Engine, nog eens opnieuw te kijken naar de tien geboden van Holst, de grondlegger van het Philips Natuurkundig Laboratorium. Hier zijn ze, in samengevatte vorm [1,2]:
De tien geboden van Holst
1. Neem knappe onderzoekers aan, zo mogelijk jong, maar met ervaring in academisch onderzoek.
2. Besteed niet te veel aandacht aan de details van het werk dat ze gedaan hebben.
3. Geef medewerkers veel vrijheid en aanvaard hun eigenaardigheden.
4. Laat de medewerkers publiceren en deelnemen aan internationale wetenschappelijke activiteiten.
5. Vermijd een al te straffe organisatie. Laat gezag berusten op werkelijke deskundigheid.
6. Deel een laboratorium niet in naar verschillende disciplines, maar vorm multidisciplinaire teams.
7. Geef grote vrijheid bij de keuze van het werk, maar laat vooral de leidende figuren zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid ten opzichte van de onderneming.
8. Budgetteer een industrielaboratorium niet per project en laat fabricageafdelingen geen budgettaire zeggenschap krijgen over researchprogramma’s.
9. Bevorder de overplaatsing van bekwame oudere onderzoekers uit het laboratorium naar productontwikkeling en productie.
10. Laat de keuze van researchprojecten niet alleen bepalen door de marktmogelijkheden, maar ook door de stand van de academische wetenschap.
Het is ook leuk om het commentaar uit 1981 (!) [2] te lezen van professor Casimir die bijvoorbeeld zich naar aanleiding van stelling 9 afvraagt of het juist niet goed zou zijn om ook ervaren mensen uit de productontwikkeling en productie ook weer terug te brengen in de researchfase. Dit is precies ook het idee van de Eindhoven Engine!
Een aantal stellingen zijn meer van belang voor echt fundamenteel onderzoek, en sommige zijn ook vooral gerelateerd aan het feit dat het hier ging om de onderzoeksfaciliteit van een bedrijf. De kern van de stellingen raakt echter diep in het hart van vernieuwend kunnen denken, en overstijgend aan slechts een of enkele disciplines. En dat is precies wat we willen bereiken met de Eindhoven Engine. Ik stel voor dat we gaan proberen om de 10 uitgangspunten van de Eindhoven Engine op te schrijven! Ik vraag iedereen om mee te denken!
[1]: van der Veen J.K. ‘Gilles Holst, de eerste industriële researchmanager van Nederland’, Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde , jan 2011, pp.16-18
[2] H.B.G. Casimir, Gilles Holst: Pionier van industrieel onderzoek in Nederland (Holst- lezing TU Eindhoven 1981).
Steinbuch 
Ik heb bij productie gewerkt na het automatiseren van een papiermachine (70 km/h en 7 meter breed) van Beloit Daarna kwam ik in de productie terecht als ingenieur Productie waar ik als enige het beheer over alle computersystemen had en vanwege de productiecontinuïteit dag en nacht oproepbaar. Dat heb ik geweten. Dus haal s.v.p. het werken bij PRODUCTIE weg.
Naar mijn mening is dit zeker interessant en inspirerend! Maar ik neem aan dat je ook realiseert dat deze geboden wat gedateerd zijn en wellicht een update verdienen anno 2018. Ik mis iets along the lines of rapid prototyping, fail fast. Wat in mijn ogen bij ASML goed werkt is dat we dingen gaan proberen/ gaan lopen in een richting/ prototypes lanceren en onderweg leren en bijsturen. Daarbij is een koppeling tussen manufacturing en research en ontwikkeling essentieel. Ook nieuwe technieken zoals rapid prototyping en 3d printing bieden hier nieuwe mogelijkheden. Overigens is de naam Eindhoven Engine wel echt spot on wat mij betreft: dit ademt engineering en manufacturing.
Nu ik als oorspronkelijk technisch geschoolde aan het bewegen ben in de richting van het realiseren van technische producten of processen, heb ik uiteraard ook te maken met het rond krijgen van het financiele element. Mijn ervaring is dat dit veruit het meeste tijd en energie kost van het hele te doorlopen traject.
Wat daar in mijn beleving achter zit, is dat (uitzonderingen daargelaten) een financieel beslisser niet in staat is de techniek op haalbaarheid te kunnen beoordelen en dus wordt het te snel beoordeeld als een risico ipv een kans. Als het een start-up is, is dat nog erger. Niet eerder gezien? dus risico. Hoe liep het product in het verleden. Nieuw? dus risico. Veruit de meeste participatiemaatschappijen investeren per defenitie niet in startups, waardoor de mooiste ideeën veel vertraging oplopen of zelfs compleet de boot missen. Erg zonde van al die vele schitterende kansen, die zo in ons land geen wortel kunnen schieten.
Het zou erg veel brengen als een geldschieter zich bij laat staan door een terzake kundig hoog geschoold technisch persoon en dat ze vervolgens samen de berslissing nemen om in te stappen. Iets wat eerst een risico leek, kan na een grondige technische beoordeling over gaan in “wat is nou eigenlijk echt het risico?.